Ilhas

Islands
King Crimson

Terra, corrente, árvore e arredor a mar
En ondas que barren a area da miña illa.
Meus solpores se esvaecen.
Prado e clareiro agardando á choiva

Grao a grao o amor erosiona meus
Altos e desgastados cantís que me protexen das marés.
E o vento mexendo
A miña illa.

Desolados granitos escalan
Onde pairan en círculo as gaivotas
Que chían aflixidas na miña illa
Meu veu da noiva da alva, húmido e pálido,
Eslúese ao sol.

A rede do amor técese, espreitan os gatos e corren os ratos.
Silveiras trenzadas como poutas
Onde as curuxas recoñecen meus ollos.
Ceos Violáceos
Tocan miña illa
E me tocan a mín.

Baixo o Vento transformado en ondas
Paz infinita
Illas de maos dadas
Baixo a mar do ceo.

Escuros peiraos do porto como dedos de pedra
Esténdense esfameados desde miña illa.
Ávidas palavras de mariño – perolas e cabazas
Espalladas na beiramar.

Iguais no amor, ligados en círculos
Terra, corrente e árvore volven á mar
En ondas que barren a area da miña illa
Desde mín.